ARVISIUM

ARVISIUM

promontorium Chii, generosissimô vini genere nobilitatum. Virg. Ecl. 5. v. 71.

Vina novum sundam calathis Arvisia nectar.

Sil. Ital. l. 7. v. 210.

Tmolus, et ambrosiis Arvisia pocula sucis.

Plin. de vinis transmarinis l. 14. c. 7. In summa gloria fuêre, Thasium, Chiumque ex Chio, quod Arvisium vocant. Α᾿ριούτιον vocant Plut. in Epicurum: et Athenaeus. Ille, Λαΐδι ςυγτενέςθαι, καὶ πιεῖν οἶνον Α᾿ριούσιον. Hic, l. 1. c. 25. χαριέςτερος δ᾿ ἐςτὶν ὁ χῖος, καὶ τοῦ χίου ὁ καλούμενος Α᾿ριούσιος. Sed et regio etiam Α᾿ριουοία. Strabo l. 13. ubi de Chio, Ε᾿ιθ᾿ ἡ Α᾿ριουσία χώρα τραχεῖα, καὶ ἀλίμενος, οἶνον ἀριςτον φέρουσα τῶ Ε῾λληνικῶν. Phoenicibus (inquit Bochart. l. 1. Chanaan, c. 9.) erat har ros-jain, h. e. mons praecipui vini. Nic. Lloydius.